มนตร์น้ำหมึก
พิมพ์ครั้งแรก สนพ.มติชน พ.ศ.2553 ปกอ่อน กระดาษถนอมสายตา 204 หน้า
กล่าวถึงประวัติความเป็นมาของนักเขียน นักหนังสือพิมพ์ในเมืองไทยว่าแต่ละคนมีที่มาอย่างไรบ้าง แรงบันดาลใจในการเขียนหนังสือเริ่มต้นจากจุดไหน เหตุใดแวดวงวรรณกรรมในสมัยก่อนจึงคึกคักและมีนักอ่านมากหน้าหลายตา แตกต่างจากในยุคปัจจุบันอย่างสิ้นเชิง
เย็นน้ำหมึก
พิมพ์ครั้งแรก สนพ.มติชน พ.ศ.2554 ปกอ่อน กระดาษถนอมสายตา 146 หน้า
กล่าวถึงนักเขียนกลุ่มก้าวหน้าที่เริ่มเข้ามามีบทบาทในหน้าสิ่งพิมพ์ อาทิ อิศรา อมันตกุล, ศรีบูรพา, สุวัฒน์ วรดิลก, อุทธรณ์ พลกุล, สมาน คำพิมาน, ฉัตร บุณยศิริชัย, อัศนี พลจันทร์, สด กูรมะโรหิต, สันต์ เทวรักษ์ ขณะเดียวกันก็มีนักเขียนอีกหลายกลุ่มที่มีบทบาทสืบทอดมาจากนักเขียนรุ่นก่อน
ไม่เพียงเท่านั้น ในเนื้อหายังระบุถึงการก่อเกิดของนามปากกาที่นักเขียนแต่ละคนมีเหตุผลเป็นของตัวเอง วิวัฒนาการของวิธีการเล่าเรื่องที่เพิ่มมากขึ้น นักเขียนหลายคนทำงานกันเป็นครอบครัวมากขึ้น รวมถึงนิตยสารรายปักษ์และรายสัปดาห์ที่ผุดขึ้นมากมาย อาทิ เริงรมย์, ประชามิตรสุภาพบุรุษ, สยามสมัย, ปิยมิตร, เพลินจิตต์, ชาวกรุง, กระดึงทอง, สกุลไทย, เดลิเมล์วันจันทร์, ศรีสัปดาห์, สตรีสาร, ผดุงศิลป์, กุลสตรี, ดรุณี, บางกอก งานเขียนประเภทนวนิยายมีบทบาทมากขึ้น
ตอนท้ายของเล่ม กล่าวถึงวิธีการเป็นนักเขียนที่ถูกต้อง ตั้งแต่วิธีการเขียน การส่งต้นฉบับ และการผลิต ซึ่งยังเป็นประโยชน์กับคนที่ริจะเป็น “นักเขียน” แม้ในปัจจุบันนี้
หอมน้ำหมึก
พิมพ์ครั้งแรก สนพ.มติชน พ.ศ.2554 ปกอ่อน กระดาษถนอมสายตา 184 หน้า
บันทึกของนักเขียนเก่าที่รวบรวมเคล็ดลับการเป็นนักเขียน ทั้งเปิดเผยชีวิตจริงของนักเขียนอาวโส ความสำคัญของบรรณาธิการทุกยุคสมัย เชื่อมโยงกับรากเหง้าของวรรณกรรมไทยที่ยังทรงอิทธิพลต่อสังคมจนปัจจุบัน ซึ่งล้วนเป็นสิ่งที่นักเขียนรุ่นใหม่และผู้สนใจไม่อาจมองข้าม
สภาพ : หนังสือมือหนึ่ง
**ชุดนี้มี 4 เล่ม ขาด "หลงน้ำหมึก"